Al vroeg in het voorjaar dacht ik: die flespompoenen moeten we op tijd planten.              We zaten volop in het planten van peulvruchten, asperges, sla en het opkweken van allerlei soorten groente. Weken gingen voorbij maar de zaadjes van de flespompoen zaten nog steeds in het zakje. Het was begin mei toen ik mezelf de keuze gaf: nu voorzaaien of dit jaar helemaal niet. Ik koos het eerste en zo stond er na een uurtje inspanning en concentratie een duizendtal potjes met ‘Butternut’ zaadjes verstopt onder 2 cenimeter potgrond. 3 weken later waren ze groot genoeg om te planten.

Het was al aardig heet en juist op de plek waar de fles pompoenen geplant zouden worden was geen watervoorziening. We besloten druppelslangen onder een biologisch afbreekbaar folie te leggen. Het folie zou de verdamping tegen moeten gaan en het onkruid onderdrukken, de druppelslangen zouden in geval van nood gebruikt kunnen worden. Na de aanleg van deze ondersteunende voorzieningen werden de pompoenen geplant.

Warmer en warmer werden de dagen, de pompoenen groeiden stevig door maar hadden te leiden onder de felle zon. Vooral de vruchtzetting bleef uit. Er waren bloemen, er was bestuiving maar de daadwerkelijke vrucht legde het af tegen de lange hete dagen.     Was al die inspanning nu voor niks geweest? Toch vonden we her en der wel een klein begin van een pompoen onder de grote donkergroene bladeren; maar het waren er wel heel weinig!

Gelukkig werd het eind van de zomer minder warm en viel er ook weer regen.
Toen er eind september opeens wat nachtvorst optrad en de grote massa blad bezweek door de kou, viel het ineens toch heel anders uit.  Een opbrengst van minimaal 2 pompoenen per plant bleek een prachtige oogst te zijn!

Nu liggen de fles pompoenen afgesneden van de plant in rijtjes te zonnen op het veld.
Het wordt deze week nog lekker warm, dus mogen ze nog een beetje bijkeuren voordat ze de houten kuubskisten ingaan en van de winter op uw bord belanden.